En de winnaar is

De kaarten zijn geschud de punten zijn geteld.

Het moment is daar! De winnaar is bekend!

Etappe 21 – zondag 27 juli

De Finale van de Molenschotse Tourtoto

De wegen zijn nog nat van het bier, het hooi dwarrelt nog na in de wind en in de verte klinkt het zachte nagalmen van de botsauto’s. De Molenschotse Kermis is officieel ten einde. En terwijl menig dorpsbewoner de plakkerige kermisoutfit verruilt voor iets met elastiek en comfort, blikken wij terug op de glorieuze finale van de Molenschotse Tourtoto.

Na drie weken waarin strategie, bluf, hoop en toeval hand in hand gingen, werd in de laatste etappe nog één keer alles uit de kast gehaald. Geen gelanterfant, geen geslenter: dit was de dag van de Mastodont. Als een oude krijger die zijn zwaard nog één keer scherp slijpt, sloeg hij keihard toe met maar liefst 56 punten. Het peloton moest hem laten gaan. Niemand kwam zelfs in de buurt.

An Roelen knalde er ook nog één keer op, goed voor 50 punten. En daarachter: drie namen met een stevige 40: Bianca, Ebbie Boemaars en Pascal Peeters. Misschien als afscheidsronde, misschien als laatste jacht op roem – maar allemaal bewezen ze dat ze deze Tour niet als figurant hebben beleefd.

In het algemeen klassement was er aan de top weinig beweging meer mogelijk. Bram van Hoesel – de menselijke Swiss Made precisieklok – hield zijn hoofd koel en zijn voorsprong stevig vast. Met 716 punten sloot hij de Tour af als verdiend leider. Maar de jacht was intens tot het eind. Timo Jacobs (662) en Sven Maas (660) waren zijn schaduwen, met Daan Geerts (630) en Paul Tuijtelaars (626) als onvermoeibare achtervolgers.

Top 5 algemeen:

1. Bram van Hoesel – 716

2. Timo Jacobs – 662

3. Sven Maas – 660

4. Daan Geerts – 630

5. Paul Tuijtelaars – 626

Maar... niets is nog zeker!
Zoals de kenners weten: de puntentelling is als de kermisrit in de rups: hij lijkt voorbij, maar er komt altijd nog een draai. De eindstanden van het groen, bolletjes en geel worden nog verrekend. En dus kan zelfs iemand in de achterhoede plots boven water komen als winnaar der winnaars.

💥 Let dus op! De Tour is gereden, maar het klassement is nog niet definitief! 💥

De Molenschotse Tourtoto-directie zal zich buigen over de eindstand. De champagnedoppen liggen al klaar. Wie o wie mag zich DE KAMPIOEN van 2025 noemen.

Woensdag, tijdens de “8 van Chaam”, komt de karavaan weer samen. Er wordt nagepraat, geëvalueerd, herinnerd, en – laten we eerlijk zijn – afgerekend. Weddenschappen worden vereffend, reputaties bevestigd of gebroken. 

Etappe 21 – zondag 27 juli

Vandaag is het zover. De grote finale. De laatste dag van een slopende koers vol verrassingen, euforie, teleurstellingen en... liters zweet. De benen zijn zwaar, de stemmen schor, maar iedereen weet: vandaag moet er nog één keer gepresteerd worden. Nog één keer vlammen voor het publiek, nog één keer knallen op het hoogste podium.

De tent staat nog overeind — al is het een wonder — en langs het parcours wordt al vroeg gespeculeerd: wie houdt stand, wie valt stil, wie maakt de ultieme jump naar het podium?

De sfeer is uitgelaten, de geur van bier, zweet en gewonnen hoop hangt als een deken over het dorp. De muziek zwelt aan, de kelen zijn gesmeerd, en de eerste supporters (waarschijnlijk met leggings) lopen al over het parcours....

Dit is de laatste dag van de Molenschotse kermis.

Etappe 20 – zaterdag 26 juli

De Slag der Laatbloeiers

Alsof het script geschreven was voor een verrassende plottwist in een verder voorspelbare aflevering: etappe 20 bracht onverwachte hoofdrollen voor een handvol tot dan toe stille krachten in de Molenschotse Tourtoto. Terwijl de toppers elkaar met rekenmachines en reservebatterijen bestoken richting het geel, sloegen vandaag een paar ‘snipers uit de schaduw’ hun slag.

Wilbert Roelen was de grote winnaar van de dag met 32 punten, dankzij een meesterzet waar zelfs de bookmakers van in de war raakten: Kaden Groves (20 punten) én Romain Grégoire (12 punten) stonden in zijn ploeg alsof het niks was. Gedurfd? Zeker. Geniaal? Dat ook. Terwijl de rest het druk had met het schuiven van Pogacar- en Vingegaard-popjes op hun fantasiebord, zette Wilbert zijn geld op snelheid en finesse – en werd royaal beloond.

Maar ook andere deelnemers lieten vandaag hun naam achter op het scorebord. Erwin van den Boogaart, Tom van Loon, Frank Multem, Siep Engelen – allemaal pakten ze een keurige 24 punten. Geen koninklijke aanval, maar zeker een slimme uitbraak uit het peloton der anoniemen. En dan was er nog Richard Beenackers, die met 22 punten nét niet mee mocht naar het podium, maar wel een eervolle vermelding verdient voor zijn volharding.

Etappe 20 bewees één ding: wie het laatst lacht, lacht soms verrassend hard. Terwijl de grote jongens nog even hun borst natmaken voor het slotakkoord, lieten deze zes zien dat de Tourtoto meer is dan alleen de top 10. De strijd om de dagzeges is minstens zo glorieus.

Op naar de laatste rit – met alles om voor te spelen…

Etappe 19 – vrijdag 25 juli

La Plagne kleurt oranje, Arensman schrijft historie, Timo prikt door!

Wat. Een. Dag.

Wat een glorieuze dag voor het Nederlandse wielrennen én voor de Molenschotse Tourtoto. Thijmen Arensman, de nuchtere krachtpatser uit De Lier, schreef op de flanken van La Plagne een hoofdstuk waar men over twintig jaar nog over zal spreken. Met de rug gebogen en de benen rokend, hield hij stand tegen het aanstormende geweld van Vingegaard en Pogacar. Tot op de meet was het nagelbijten, maar het wonder werd werkelijkheid: La Plagne is van Thijmen – en dus een beetje van ons allemaal.

Maar niet iedereen geloofde in deze stunt. Slechts een handjevol spelers had het lef – of de intuïtie – om Arensman op te stellen. We noemen ze voor het gemak de Grote Gokkers:

• Jurgen van den Braak

• Stephan Snepvangers

• Jan van der Veeken

• Ebbie Boemaars

• Gied van der Veeken

Of het pure kennis of puur geluk was? Dat blijft onduidelijk. Maar zeg nou zelf: vijf totaal verschillende namen, één gedeelde held. Dit moet haast wel het werk zijn van een hogere Toto-macht.

Intussen gaat het gevecht om het geel onverminderd door. Bram van Hoesel, met het zelfvertrouwen van een generaal en de vastberadenheid van een diesellocomotief, bleef opnieuw overeind. Arensman stond niet in zijn ploeg, maar hij counterde met precisie en pakte alsnog 42 waardevolle punten.

Toch komt er dreiging uit onverwachte hoek. Timo Jacobs, de man van de kleine prikjes, haalde alles uit de kast en scoorde met 44 punten het hoogste aantal van de dag. Een tikje. Een waarschuwing. Misschien wel het begin van een coup?

Ook Marleen Braakhuis en Stephan Snepvangers toonden hun klasse met 34 punten. Edwin Geerts en Ebbie Boemaars volgen met 32, en Sven Maas blijft in de buurt met een degelijke dertiger.

En dan het klassement. Daarin heerst Bram nog steeds, maar de top 10 wordt langzaam een mijnenveld vol strategen en sluipschutters. Timo hijgt in zijn nek, Sven ligt op de loer, en onder hen loert het grote Geertsfront. Vier leden én een halve (Ebbie, hopelijk vergeef je ons deze halve knipoog) zetten de top 10 naar hun hand. Edwin en Ebbie delen exact hetzelfde puntenaantal – wat zorgt voor vragen bij de controleurs: zijn dit wel twee verschillende teams? Het gerucht gaat dat er een klein echtelijk akkoord speelt om de vrede in huis te bewaren… wie zal het zeggen?

Eén ding is duidelijk: niemand is nog veilig. En net als in het echte peloton, geldt ook hier: wie een steek laat vallen, wordt genadeloos gelost.

Etappe 19 was een verhaal vol lef, geloof, goklust en karakter. Net als Thijmen Arensman zijn er spelers die vandaag lieten zien dat ze niet alleen meedoen, maar ook willen winnen.

Op naar de volgende rit. De Tour dendert voort, en het geel blijft wankelen op de schouders van Bram. De jacht is geopend.

Etappe 18 – donderdag 24 juli

De Koninginnenrit... zonder Kroonwissel

Etappe 18 van de Tour de France 2025, vooraf bestempeld als de Koninginnenrit, beloofde spektakel. Met 26,5 kilometer klimmen naar de Col de la Loze en drie Alpencols in de benen zou dit de dag worden waarop alles op zijn kop kon. Vuurwerk, drama, gele-trui-twijfel… het hing in de lucht. Maar het werd een ander verhaal.

Pogacar, inmiddels meer dictator dan uitdager, zette de toon. Visma had nog wat plannen gesmeed, maar tactieken smelten in de zon als je benen het niet doen. Jonas Vingegaard kreeg aan het einde van de rit een Sloveens tikje op zijn helm: even laten zien wie hier écht de baas is. Alles blijft geel, stevig, controle. De hoop op spanning? Begraven onder de sneeuw van de Alpen.

Dat gold echter niet voor de MTT, waar het klassement volop in beweging bleef. Theun Oostvogels en Marleen Braakhuis pakten vandaag elk 48 punten en kropen met hun scherpe klimploegen weer omhoog in de ranglijst. Sjaak Bink zat er vlak achter met 46 punten en mag zich opnieuw mengen in de strijd net buiten de top.

In het algemeen klassement zien we de vrouwen zich verzamelen in het offensief. Ebbie Boemaars op plek 8, gevolgd door Marjolein van de Velden op 9 en Bianca op 10. Een historische alliantievorming lijkt aanstaande. Gaan de mannen straks de Alpen af in plaats van op?

Ondertussen houdt Bram van Hoesel stand aan de top met 632 punten. Maar hoe zeker is hij van zijn troon? Timo (588), Sven (576) en Paul (572) lijken wel hyena’s in de schaduw: klaar om toe te slaan bij het eerste teken van zwakte. Wordt het geel nog aangevallen, of checkt Bram gewoon elke 30 seconden de MTT-site om gerust te zijn?

En dan is er nog het leger van aasgieren net buiten de top 10. Wilfried Geerts, Joppe Leenaars, Ard de Jong en Theun Oostvogels: allemaal boven de 500 punten, allemaal met scherpe klauwen. Eén slechte etappe, één verkeerde renner, en het kaartenhuis valt.

Vandaag wacht La Plagne. Nieuwe bergen, nieuwe kansen, en voor sommigen de laatste hoop. 

Etappe 17 – woensdag 23 juli

Wat een chaotische finale in etappe 17! Een valpartij in de laatste kilometers gooide roet in het eten voor een groot deel van het sprintersveld. Maar zoals altijd: waar er chaos heerst, zijn er ook winnaars. En die kwamen vandaag verrassend uit onverwachte hoek!

🥇 Marjolein van de Velden, Kees de Kapper en Bob Kuijl lieten zich niet verrassen, slalomden sierlijk langs het asfalt en grepen alle drie de volle buit: 68 punten. Klasse! Deze drie profiteurs van de puinhoop toonden stalen zenuwen en een vooruitziende blik.

🦯 En dan is er nog Jan van der Veeken. In een veld van nulscorende renners wist hij 2 hele punten bij elkaar te sprokkelen. Geen klinkende zege, maar wel voldoende om zich tot Koning Eenoog te kronen in het land der blinden. Zijn tegenstanders? 

Carlo van Alphen – 0
Gied van der Veeken – 0
Joep Boemaars – 0
Sjaak Bink – 0
Jurgen – 0
Bas van Boxel – 0

📉 Voor velen een dag om snel te vergeten, maar voor Marjolein, Kees en Bob eentje om te koesteren. De klassementsimplicaties volgen – maar deze rit zal herinnerd worden als de dag dat de val het verschil maakte.

Etappe 16 – dinsdag 22 juli

🚵‍♂️ MTT Etappe 16 – De Geerts-show in de Pyreneeën ⛰️

Etappe 16 van de Tour was een ware beproeving in de bergen, en dat was ook in de Molenschote Tour Toto (MTT) duidelijk te merken. Op het zware klimparcours was het Daan Geerts die de meeste punten wist te scoren: 46 stuks. Hij rijdt daarmee stevig de top-5 van het klassement binnen.

Net achter hem volgde Edwin Geerts met 44 punten, waarmee ook hij oprukt naar plek 6 in het algemeen klassement. De Geertsen laten hun klasse zien op het juiste moment in de Tour.

Ook Sven Maas en Joep Boemaars (beiden 40 punten) presteerden sterk en verstevigden hun posities. Sven blijft op plek 2 staan, Joep klimt gestaag.

En dan nog het rijtje dat netjes 38 punten pakte: Rik van Oosterwijck, Ronald Geerts, Marjolein van de Velden, Gied van der Veeken en Niels de Bakker. Vooral Ronald Geerts sprong in het oog, want hij staat inmiddels als negende in het algemeen klassement. Stilletjes, maar gestaag schuift hij op.

Etappe 15 – zondag 20 juli

Vandaag even geen uitgebreid verslag, want ook wij moesten onze koffers pakken — koers kijken vanuit een andere plek vereist immers planning (en een goede WiFi-verbinding 😅).

Toch werden er in de luwte gewoon weer punten gesprokkeld! Wesley Hoefmans was de enige die zich écht wist te onderscheiden met 38 punten, terwijl een hele stoet renners daarachter netjes 30 punten binnensleepte. In Molenschotland noemen we dat een pelotonfinish.

Geen spektakel vandaag, maar morgen zijn we er weer fris en scherp bij — mét volledige analyse!

🏅 Puntenpakkers van de dag:
Wesley Hoefmans – 38

En verder o.a. Bram, Jeroen de Stadse, Anja Tielemans, Jurgen, Bram van Hoesel, De Mastodont en velen meer: allemaal 30 punten 🎯

Etappe 14 – zaterdag 19 juli

De dag van vandaag = De Koninginnerit in de Pyreneeën

De koninginnerit naar Superbagnères bracht niet alleen de renners in de Tour de France tot het uiterste, maar zorgde ook voor een stevige aardverschuiving in het MTT-klassement. Terwijl Pogacar en Vingegaard elkaar naar adem deden happen op de slotklim, was er één man in Molenschot die de hamer hard liet vallen: Bram van Hoesel.

Met een indrukwekkende 52 punten in deze zware bergrit, pakt Bram niet alleen de dagzege, maar neemt hij ook de leiding over in het algemeen klassement. De winnaar van vorig jaar lijkt zijn vorm opnieuw op het juiste moment te pieken. Gaat hij zijn eigen geschiedenis herschrijven door de MTT dubbel te pakken? Het lijkt erop dat we naar een gele herhalingsoefening kijken.

Ook Timo Jacobs en Sven Maas lieten zich van hun beste kant zien met 42 punten, terwijl Ebbie Boemaars (40 punten) en Marleen Braakhuis (36 punten) dicht in het wiel bleven.

In de top 10 van het klassement zien we naast Bram ook oude bekenden en nieuwe uitdagers. Paul Tuijtelaars houdt de druk hoog met 496 punten, gevolgd door Timo (484) en Sven (466). Met nog flink wat bergetappes en een tijdrit te gaan, is niets beslist — maar de toon is gezet: Bram is terug aan de top.

Top 3 algemeen:

Bram van Hoesel – 520

Paul Tuijtelaars – 496

Timo Jacobs – 484

Etappe 13 – vrijdag 18 juli

Bergop voor Theun, bergaf voor De Stadse

Na de indrukwekkende klimtijdrit in de Tour — met Tadej Pogacar als superieure winnaar op Peyragudes — is het duidelijk: het zijn de echte klimmers die vandaag het verschil maken. In de Tour de France was het Pogacar die zich met een ijzersterke rit revancheerde op Vingegaard. Geen Roglic op één, maar wel degelijk op het podium.

Maar ook in Molenschot stonden de klimmers klaar. Niemand minder dan Theun Oostvogels blijkt het parcours het beste gelezen te hebben. Met een team bestaande uit Roglič, Lipowitz, Jorgenson, Onley, Yates en Martinez, pakt hij maar liefst 58 punten. Dat is niet zomaar een etappewinst, dat is een statement.

Aan de andere kant van het klassement...

Het contrast kon niet groter. De altijd fanatieke Jeroen de Stadse, normaal niet te beroerd om een aanval te wagen, eindigt vandaag met 0 punten. Net als Anja Tielemans, Danny Aarts en Gied van der Veeken. Waar Theun de Peyragudes oprijdt alsof hij een E-bike heeft, lijkt het alsof Jeroen zijn ploeg bergafwaarts de afgrond in stuurde. Letterlijk. Volgens insiders zagen Ben en Melvin hem vandaag nog vliegen — zij stonden onderaan de klim en dachten even dat het een steenlawine was, maar het bleek De Stadse te zijn, zonder grip én zonder punten.

Toch, volledig weg is hij nog niet: met nog 6 punten voorsprong op de achtervolgers M&B, hangt hij op een klein richelrandje boven de ravijnrand van het klassement. Eén windvlaag en het is gebeurd.

Etappe 12 – donderdag 17 juli

Pogacar heerst, Timo blinkt uit

Op de machtige flanken van de Hautacam liet Tadej Pogacar gisteren zien waarom hij tot de absolute top behoort. Met een indrukwekkende aanval nam hij revanche op Vingegaard en zette de Tour stevig naar zijn hand. Klasse, lef en killerinstinct – het leek wel of hij iedereen even wilde herinneren dat de eindzege nog lang niet binnen is.

In de Molenschotse Tour Toto was het ook een dag voor de klimmers. De zware bergetappe zorgde voor flinke verschuivingen in de daguitslag. Timo Jacobs zat het beste in het wiel van Pogacar en pakte met 58 punten de dagzege. Vlak daarachter volgde Bram van Hoesel met een sterke 48 punten, op de voet gevolgd door Ben van Opstal met 44 punten. Ook Theun Oostvogels (42) en Marleen Braakhuis (40) klommen mee met de besten.

Wie vandaag goed had ingezet, heeft dus flink kunnen profiteren. En dat belooft wat voor de komende Alpenrit…

Klimmen is karakter. En vandaag hebben een paar MTT’ers bewezen dat ze het in de benen hebben.

Etappe 11 – woensdag 16 juli

Soms zijn het geen solo-aanvallen of onverwachte uitbarstingen die het verschil maken. Soms zijn het de verwachte namen die doen wat ze moeten doen – en de rest van het peloton op sleeptouw nemen. Etappe 11 was er zo één. Van der Poel, De Lie én Van Aert maakten er een ware sterrenparade van. En wie als teamcaptain zijn huiswerk had gedaan, plukte daar de vruchten van.

Niet minder dan 20 teams – een ware kudde uit Molenschot – haalden exact 42 punten binnen. Een indrukwekkend peloton, als een goed geoliede ketting. Iedereen wist dus wie je moest hebben vandaag.

De spekkopers:

Bram, Ronald Geerts, Jeroen de Stadse, Daan Geerts, Wilbert Roelen, Marjolein van de Velden, An Roelen, Karel Bink, Ard de Jong, Bianca, De Mastodont, Paul Tuijtelaars, Werner Coremans, Wesley Hoefmans, Ebbie Boemaars, Merijn, Pascal Peeters, Teun van den Kieboom, Bob Kuijl en Koentador.

Maar terwijl het klassement opschoof en de punten vlogen, stond één naam met lege handen. Bas van Boxel bleef steken op 0 punten.

Gelukkig is Bas niet van slag te brengen. Hij heeft namelijk meer verstand van fietsen :)

Etappe 10 – maandag 14 juli

Net voor de rustdag is het vaak opletten geblazen in de Tour. Niet zelden sluipen er dan renners weg die al een tijdje stil waren – in de luwte van het peloton, nauwelijks in beeld. Maar plots... daar zijn ze. Duidelijk zichtbaar. Met geslepen messen en frisse benen.

En precies dát gebeurde ook in de Molenschotse Tour Toto.

In een etappe waar de traditionele kopmannen wat gas terugnamen, zagen we plots een nieuwe kopgroep ontstaan. Rik van Oosterwijck trok aan de boom met een knappe 56 punten. Niemand had hem op het bordje staan, maar daar is hij dan. Op zijn gemak, scherp in zijn keuzes, en precies op het juiste moment boven water.

Daarachter? De Boemaarsen: Joep Boemaars (40) en Ebbie Boemaars (38). Toeval? Of is het wielergevoel genetisch bepaald , zit het in de naam? Wie het weet mag het zeggen, maar het is duidelijk: de Boemaarsjes zijn wakker.

Jurgen van den Braak en Marleen Braakhuis, beiden goed voor 34 punten, maken de verrassende top 5 compleet. Namen die we nog niet structureel bovenaan zagen, maar wel met bravoure deze etappe kleurden.

En dan nog even dit...

Joppe liet zich ook gelden vandaag. Niet zozeer door zijn score, maar vooral in hoe hij Jeroen de Stadse voorbijreed. Letterlijk én figuurlijk. Terwijl Jeroen nog aan het sleutelen was aan zijn virtuele derailleur, keek Joppe al achterom – met een glimlach van oor tot oor – en floot een deuntje. Even laten weten wie er écht op kop ligt.

Het zijn van die kleine momenten in een Tour waar klasse zich toont. Niet in grote woorden, maar in daden. In vertrouwen. In de rust die je alleen hebt als je weet: ik heb mijn huiswerk gedaan.

Wat zegt dit over het klassement?

Eén ding is duidelijk: de rustdag komt als breekpunt. De gevestigde orde moet op haar hoede zijn. De frisse benen van vandaag kunnen zomaar de troefkaarten van morgen zijn. 

De Tour is nog lang, maar één ding weten we zeker: de Molenschotse Toto leeft. En hoe!

Etappe 9 – zondag 13 juli

Merlier sprint naar winst, Bittner effect in Molenschot

De Tourkaravaan bolde gisteren over de vlakke wegen richting Châteauroux. In het echte peloton was het opnieuw prijs voor Tim Merlier, die met een ijzersterke sprint zijn tweede ritzege van deze Tour binnenhaalde. Achter hem vochten Milan en De Lie voor de ereplaatsen, terwijl Van der Poel na een vroege ontsnapping nét niet de droomfinale kreeg waarop hij hoopte.

Maar de grootste verrassing van de dag? Die zat niet in Frankrijk. Die kwam uit Molenschot.

Daar stond gisteren alles in het teken van één naam: Pavel Bittner. Geen winnaar van de Tour. Geen household name in de internationale wielerwereld. Maar wel de onverwachte troefkaart van Paul Tuijtelaars, die daarmee zijn naam vet op de daguitslag drukte.

Want waar menig team zich blindstaarde op de klassieke sprintkanonnen als Milan of Van Aert, daar durfde Paul het aan om iets anders te doen. Iets gewaagds. Bittner in de basis – een keuze die werd weggewuifd aan de keukentafel, maar aan het eind van de dag een verbluffende 76 punten opleverde.

En dat voelde als een mokerslag.

Bram van H., zijn team scoorde netjes – zoals we van hem gewend zijn – maar de verrassing bleef uit. Paul leidt en loopt verder uit!

En alsof het allemaal nog niet bijzonder genoeg was, reden Edwin en Daan Geerts wederom zij aan zij. Alsof ze elkaar op de meet de hand schudden. 

Het peloton in de Molenschotse Tour Toto begint zich nu echt te vormen. De kopgroep is duidelijk, de verschillen zijn klein. 

Etappe 8 – zaterdag 12 juli

Sprintfeest in Laval, puntendouche in de MTT

Op de wegen

De rit van Saint‑Méen‑le‑Grand naar Laval eindigde precies zoals de route‑planner voorspelde: vol gas over de laatste rechte lijn, helm plat, ketting rechts. Jonathan Milan (Lidl‑Trek) ramde zijn 1.000‑watt‑hamer nog eens op het asfalt en hield Wout van Aert en Kaden Groves achter zich. Daarmee verstevigt hij niet alleen zijn eerste Tour‑etappezege, maar ook het groen; zijn puntenaantal staat inmiddels op 192, liefst 36 meer dan Pogačar.

In Molenschot

Waar in Laval benen spraken, regende het in de Molenschotse Tour Toto punten voor iedereen die hándig had ingezet op de sprinters!

1 Bob Kuijl 84

2 Ronald Geerts 80

3 Daan Geerts 80

4 Kees de Kapper 76

5 Paul Tuijtelaars 72

Bob Kuijl had blijkbaar zijn boodschappenmandje tot de rand gevuld met Milan‑merchandise en een extra portie Van Aert, want hij pakt overtuigend de dagscore en schuift een paar plaatsen op in het algemeen klassement. De gebroeders (of toeval‑naamgenoten of vader en zoon of???) Ronald en Daan Geerts profiteren even hard mee; hun sprinterspakket leverde exact dezelfde 80 punten op – familiefeestje in de top‑3!

Kees de Kapper (die naam blijft lekker liggen) en Paul Tuijtelaars sluiten de top‑5,.

Onderaan de streep

Carlo van Alphen – 0
Bas van Boxel – 0

Kennelijk heeft dit duo de sprintersetappe aangemerkt als rustdag: geen Milan, geen Van Aert, geen punten. Misschien hebben ze bewust op de bergen gegokt, misschien lagen de selectielijsten nog op het nachtkastje. Feit blijft: nul is nul, en dat hakt erin.

Etappe 7 – vrijdag 11 juli

De Tour kent ook stiltes  

Niet elke etappe draait om winst, klassementen of punten. Vandaag nemen we een pas op de plaats. Want de Tour, hoe meeslepend ook, spiegelt soms onverwacht het echte leven.

Sommige renners beginnen de Ronde met grote plannen. Vol vuur, vol hoop, met het oog op Parijs. Ze strijden, ze zwoegen, ze laten zich zien. Maar niet iedereen haalt de eindstreep. Soms eindigt een rit eerder dan gepland.

Vandaag staan we stil bij die renners. In de Tour – en daarbuiten. Bij hen die de koers moesten verlaten, ondanks al hun inzet. Hun aanwezigheid blijft voelbaar. In het peloton. In het klassement. En zeker in de harten van hen die met hen meeleefden.

Want wie gekoerst heeft, wordt herinnerd. Niet om waar hij strandde, maar om hoe hij reed. Met lef. Met overtuiging. Met wie hij was.

De Tour dendert voort. Maar vandaag, één moment, fietsen we iets stiller.

Etappe 6 – donderdag 10 juli

Bram van H. terug op de apenrots

De tijd van aftasten is voorbij. De benen spreken. En Bram van H.? Die brult weer vanaf de top van de apenrots. Na vorig jaar al met de borst vooruit te hebben gestaan, laat hij vandaag zien dat hij het nog altijd in zich heeft: koppositie in de MTT!

Maar het was niet alleen Bram die zich liet gelden. Ook Jurgen, Joppe en Rik slaan vandaag hun slag met respectievelijk 58, 42 en 38 punten. Tactisch scherp, met een neus voor vorm en juiste timing – deze mannen zetten zichzelf in de etalage.

Het klassement is volop in beweging — de spanning stijgt met de dag.

Aan de andere kant van het spectrum zien we enkele namen met rode oortjes.

Tom van Loon, Theun Oostvogels, Gied van der Veeken en Corne Bink... laten we het netjes houden: de Tour is nog lang, maar vandaag was geen hoogtepunt. De grootste zonde? Mathieu van der Poel niet in de selectie opnemen. Een nationale held in topvorm negeren — dat vraagt om uitleg. Of op z’n minst een stil moment van zelfreflectie bij het ontbijt.

Gelukkig is er morgen weer een etappe. Nieuwe kansen. Nieuwe blunders.

Maar voorlopig zwaait Bram van H. de scepter. 

Etappe 5 – woensdag 9 juli

Carlo rijdt iedereen zoek in de tijdrit

Vandaag draaide alles om wattages, houding en de wind in de helm: het was tijd voor de individuele tijdrit. En in de MTT bewees Carlo dat hij zijn Excel heeft ingevet en zijn keuzes scherp had afgesteld op de specialisten.

Met renners als Kévin Vauquelin, João Almeida, Ivan Romeo Abad en Bruno Armirail op het formulier, wist Carlo de meeste punten te verzamelen. Geen nattevingerwerk, maar pure tijdritkunde. Jan K. deed dapper mee en maakte het nog even spannend, maar uiteindelijk bleef Carlo fier bovenaan staan met een comfortabele voorsprong van 10 punten.

In de marge van de strijd om het geel beleefde Vingegaard een matige dag. Maar laten we eerlijk zijn: vergeleken met de prestaties van Ronald Geerts, Marjolein van de Velden, Jurgen van den Braak, Danny Aarts, Merijn, Sjaak Bink en Koentador, kwam hij er nog genadig vanaf.

Misschien geen dag voor de klimgeiten of sprintexperts, maar voor de fijnproevers met gevoel voor aerodynamica en chrono-klasse. En daar stond Carlo dus precies op de juiste plek.

De MTT is nog lang — maar Carlo heeft laten zien dat hij met de specialisten meekan. En dat hij ze vandaag zelfs voorbij is gevlogen.

Etappe 4 – dinsdag 8 juli

Etappe 2 – Zondag 6 juli